Onze zoon is uit de kast gekomen rond zijn 25 jaar. Ik als moeder had altijd al een gedachte dat hij best wel eens een homo kon zijn.En dan vraag je af waarom deze gedachte? Het was altijd een gevoel, al heel vroeg, hij was 8 à 10 jaren oud. Mijn gevoel hierover bleef.
Mijn zoon was meer in contacten met meisjes dan met jongens. Heel concreet heb ik het hem in zijn puberfase een paar keer gevraagd en hem laten weten dat het oké zou zijn, een leuke vriendin of leuke vriend. Maar hij koos eerst voor een vriendin dus ik dacht dan heb ik het toch mis. Het werd een leuke toekomstige schoondochter. Een lieverd die na 5 jaar zich wilde nestelen, huisje, boompje, beestje. Dat werd een nieuw moment voor onze zoon, hij ervaarde een druk waar hij niet aan kon voldoen.
En op zijn pad kwam er een nieuwe liefde, een heftige ervaring voor hem toen hij een jongen wel heel erg leuk vond. Een zeer sterk gevoel dat hij niet kon ontkennen, hevig verliefd. Zo had jij het nog nooit ervaren. En van een afspraak kwam een vervolg. Zijn lieve vriendin kwam hierachter omdat zij in zijn e-mails had gelezen. In die periode was onze zoon in het buitenland aan het studeren. Gevolg werd, veel verdriet bij ons allemaal, om elkaar los te laten, een lieve schoondochter die wij ook graag zagen, die echt ook paste bij onze zoon. Wij zijn ondanks die emoties nooit onze zoon anders gaan zien. Wij respecteerden zijn proces, zijn keuze en zijn geaardheid. Een bevestiging voor ons dat het toch klopte wij in gedachten hadden.
De grote verliefdheid op een jongen werd een grote teleurstelling toen bleek dat deze jongen binnen zijn familie nooit openlijk kon kiezen voor een relatie met een andere jongen, onze zoon. Na een eerste flinke afwijzing doordat deze relatie werd verbroken werd het even zoeken en vertrouwen in met wie kan en wil ik het leven samen delen en beleven. Sinds 5 jaar leeft onze zoon met een hele fijne mannelijke partner en zij gaan dit jaar zich wettelijk verbinden door te gaan trouwen. Wij zijn trots op onze jongens, zij zijn heel aanvullend op elkaar, zoals wij dit eerder hebben ervaren met zijn vriendin. Nog altijd hebben we contact met haar en heeft zij gelukkig ook een fijne relatie gekregen en ondertussen is zij mama van 2 mooie kindjes. Met alle liefde kijken wij terug op dit proces met onze zoon en zijn relaties. Wij gunnen hun samen een fijne liefdesrelatie met zo weinig mogelijk negativiteitomtrent het homo zijn. Dat er nog altijd taboe heerst en agressie door een bepaalde categorie in de buitenwereld is een feit. Wij hopen dat ze beschermd blijven in hun zijn. Elke ouder wil dat hun kinderen ongeacht geaardheid gelukkig en gezond een eigen levensreis mogen ontdekken en beleven. Wij als ouders steunen hun zijn en geven onze liefde in vertrouwen.